Deel 4 Bohol en Camiquin

23-1

Het komend weekend is Chinees Nieuwjaar. Dus veel Chinezen hebben vakantie en hebben de mooiste accomodaties op de Visayas eilanden al geboekt. Wat ze hier komen doen mag Joost weten, want ze zitten de hele dag allemaal op hun mobiel te kijken, zelfs de kleine kinderen wordt nog geen blik waardig gegund..  We moeten dus zeker voor de komende week alles vooruit boeken via Agonda of Booking.com.  Midden in de nacht worden 2 Chinese gezinnen met een grote Jeep pal voor ons huisje gedropt. Even wat kabaal maar snel is het weer stil. 
In het nieuws lezen we dat in de stad Wuhan het Corona virus is uitgebroken. Ook op het vliegveld van Hongkong zal streng worden gecontroleerd. Hebben wij weer.... Gelukkig lopen de meeste Chinezen hier in de mooie natuur ook met mondkapjes op, dus houden ze alle bacillen bij zich. 
Vandaag hebben we 70 km voor de boeg en we moeten het binnenland in, dat is bergachtig.. dus klimmen.  Maar eerst gaan we via de Dam dit schiereiland weer verlaten richting Tubigon. Wat mooi die mangrove bossen aan weerszijden met de grote luchtwortels.

In Tubigon zoeken we naar een koffiestop. De gele M van Mac Donalds blijkt toch de beste keuze, heerlijk koel binnen en prima koffie. We gaan klimmen, en niet zo,n klein beetje ook. Ruim 7 km tussen 3-5% en uitschieters naar 10% zegt het roadboek, nou met die warmte en zonder wind voelt het erg zwaar. Maar goed boven aangekomen is een winkeltje annex lunchplek , een Filipijnse moeder staat achter de potten en pannen en het ruikt prima. Maar om nu al aan de rijst met kip en pepers te gaan met nog 45 km voor de boeg is geen goed plan, dus wat broodjes, chocolade en een cola. Met wat locals komen we in gesprek over fietsen en Amsterdam Ajax. 
veel jongeren hebben niets te doen, blijkbaar toch veel werkeloosheid. Als je ouders geen geld hebben voor highschool , kom je ook in dit land niet verder dan eenvoudig werk, helaas is dat niet overal voor handen. De Filipinos zijn een zeer kinderrijk volk, alleen de beter gesitueerden hebben meerdere kansen in de maatschappij.  

Verder... we komen door mooie gebieden met rijst-terrassen en in de verte ronde heuvels. Dit zijn de beroemde ”Chocolate Hills “ van Bohol.  Het zijn ronde heuvels van karststeen die behoorlijk steil zijn en met mos begroeid. Bomen kunnen er niet op wortelen. In een bepaald jaargetijde wordt de mos bruin en lijken ze op chocoladekleurige hobbels in het landschap ( een soort Bossche bollen maar dan wat groter)  later in deze reis komen we nog dichter bij..

Carmen is een leuke maar drukke plaats. In de 7eleven vinden we wat boodschappen die goed zijn voor onze gezondheid. Door naar ons gereserveerde hotel. De afslag naar Villa del Carmen ligt natuurlijk op een steil heuveltje maar dat kan niet anders in een bergdorpje. Leuke kamer, eten en drinken kan hier ook, dus we hoeven niet mee weg,  douchen en onderuit zitten op het balkon. 19.00 uur diner... 

24-1 naar het Eiland Camiquin.

Om 5.30 gaat de wekker ( jaja vakantie) Het regent niet een klein beetje, nee het valt met bakken uit de lucht. Met een route van 50 km met daarin een klim van 20 km tussen de 5 en 11% !!  en een lange afdaling op een spekgladde weg, gaat hem dat echt niet worden vandaag. We hebben ook nog eens een tijdsdruk want om 13.00 uur gaat de boot en je moet er een uur van tevoren zijn. Toch willen we door naar het volgende eiland want het resort daar is al besproken. Tijdens het ontbijt maar eens informeren, het hotel heeft een eigen busje, groot genoeg voor ons en de fietsen. Dus we smokkelen wat vandaag ivm de veiligheid en laten ons brengen naar Jagna, fietsen kunnen we nog genoeg in dit mooie land.  Het busje komt er niet, maar om 9.00 uur staan er een grote Mitsubishi Jeep voor. De fietsen kunnen er plat op elkaar in, wat karton ertussen en we kunnen opweg. De wegen zijn kletsnat maar de regen wordt minder. Na 10 km neemt de driver een afslag de bergen in. Dit wordt dus de beschreven klim van 20 km... De weg slingert enorm en is door modder etc erg glad. “ “ slippery road dangerous “  zegt de driver. Ja dat kunnen we ons wel voorstellen. Stiekem zijn we blij dat we  bij deze omstandigheden niet de tijdsdruk van maar 5 uurtjes hebben, wat een heftige klim zeg! Op een paar km voor de top komen we door een dorpje waar ze allemaal tuin- en kamerplanten kweken en in rijen langs de weg hebben staan, leuk gezicht. Het klimaat is hier geschikt voor. Dan de laatste km voor de top een “ killing 11%” dat zou met bagage lopen zijn geworden. De afdaling is mooi tot aan de kust, maar nu met natte wegen te riskant en zijn we blij dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Maar zonder tijdsdruk zou deze route wel een mooie uitdaging zijn geweest. 
Bij de haven van Jagna kopen we weer de benodigde kaartjes en gaan buiten voor de Terminal onder een afdak zitten. Een local van het havenpersoneel komt er bijzitten en we hebben een leuk gesprek over het leven en wonen van de filipinos. We vroegen waarom we zo weinig vogels zien in deze juist zo waterrijke gebieden. Simpel is het antwoord: Elke filipino mag ze schieten en eten, in een betrekkelijk arm land is gratis voedsel belangrijk . Datzelfde geldt voor vissen. Er is volgens hem een overbevissing, het hele jaar door wordt alles weggevangen en alleen kleine visjes zie je nog op de markt voor een te hoge prijs.

We hebben nog een lange weg te gaan naar milieu bewust leven en zuinig om te gaan met de environment zegt ie. Hij vraagt op zijn beurt naar Nederland en Europa, jullie zijn allemaal rijk! Maar we hebben ook een duur land om in te leven werp ik tegen. Dan een andere vraag, hoe duur is jouw fiets,?  Als hij het bedrag van Euro’s naar Peso’s omrekent, zegt ie, daar kun je hier een eenvoudig huis van kopen.. we worden wat stiller.

De overtocht is een lange zit van 3 uur. De zee is rustig, maar er hangen dikke wolken boven Camiquin. Bij de haven moeten we met schoenen aan door een ontsmettingsbak lopen. De fietsen mogen er omheen  tsja?   Het Dreamland Beach resort is 8 km verderop, kunnen  we toch nog een zielig stukje fietsen vandaag, maar ja. Een leuk resort met een zwart zandstrand onder de palmen. We zijn nog niet binnen of het stortregend opnieuw en dat blijft zo tot diep in de nacht.  We blijven hier 3 dagen omdat er veel te zien en te doen is.

25-1 . De volgende ochtend bij ons ontbijt op het strand, zien we voor de kust  een glinsterend wit eiland in zee liggen, er varen allemaal bootjes op en neer. Het is White Beach Island. Vanaf een opstap-plaats is het met kleine bootjes in 10 min te bereiken. Het is een kale zandbank die erg geliefd is bij duikers en snorkelaars vanwege het heldere water rondom. Zeker eens gaan kijken de komende dagen.

Ik heb last van een vastzittende verkoudheid ( airco,s ) en we besluiten het rustig aan te doen vandaag, wat zwemmen en we zoeken voor vanavond een leuke plek  om te eten.

Zoals velen van jullie weten is Francis altijd op zoek naar Geocaches over de wereld en natuurlijk kan je de Filipijnen niet overslaan als je er toch eens bent. Volgens haar GPS ligt er bij een restaurant op 2 km van ons resort zo,n cache. Kunnen we gelijk gaan eten als we er toch naar toe gaan. Wat een leuk restaurant annex B&B is dit zeg, Casa Roca Inn. De eigenaar is Jim die oorspronkelijk uit New Foundland komt.( always cold and a lot of polarbears!)  Hij heeft net als opvallend veel blanke oudere mannen😁😁 hier, een leuke bloedmooie jonge Filipijnse vrouw aangeschaft. 9 jaar geleden kocht hij een mooi landhuis hier op een rotspunt met een verbluffend uitzicht over zee. Filipijns personeel op zijn B&B gezet en zelf loopt hij wat tussen de gasten door, drinkt een goed glas speelt wat gitaar en voert met de Engels sprekende gasten leuke gesprekken. Hij vertelde dat de zaak zo goed loopt en zo goed gerund wordt door het vaste personeel dat hij rustig 2 maandjes weg kan op vakantie op zijn motor. Als iemand niet gestrest wordt door werkdruk is het Jim uit New Foundland. Wat een leuke tent met prima eten ook nog eens. We troffen het extra want er was live muziek en dan blijf je met een goed glas wijn lang op het terras zitten. Heerlijk.

Jim from New Foundland 

Morgen en rondje Camiquin 65 km...