Deel 5. 10 februari

Een blauwe en een rode trein

7 februari.  Naar Anuradhapura

We vertrokken vroeg uit Wilpattu, niet vanwege de afstand ( maar 35 km ) maar de eerste uren van de dag is het lekker koel en blijft de temp nog ruim onder de 30 graden. Na 12.00 uur gaat het echt doorknijpen. Ook nu onderweg weer verschillende Wetlands met veel vogelsoorten.  Een stop onderweg bij een Kazerne. Zulke toegangspoorten hebben ze bij Defensie in NL niet. 

Een paar km voor ons eindpunt staat een enorme witte stupa uit de 2 eeuw voor onze jaartelling.  Bijzonder dat ze dat toen al konden maken en de beschaving zover was.

Door naar ons “ Lake side holliday guesthouse”.  We kregen een eenvoudige maar goede  en schone kamer met alles wat we nodig hebben. Prima voor 3 nachten.

We willen vanaf hier van de fietsroute afwijken om ook het noorden van Sri Lanka te bekijken. Echter na wat mogelijkheden te hebben besproken nemen we het besluit om in 1 dag  met de trein naar Jaffna in het Noorden te gaan ( 198 km) en s, avonds weer terug.  Dus  die middag maar naar het railway-station om de trein te reserveren voor de volgende dag heen en terug.

Francis vraagt om 2 retour-tickets  1 e klas...  Kosten .  € 8, —. p.p . Echter.... de heenweg kan inderdaad in de 1 e klas maar op de terugweg is alles al volgeboekt en er  is alleen plaats in de 3 e klas  ( wij denken dan direct aan een houten bank tussen de kippen en de geiten) . Er was geen andere keus dus dan maar op hoop van zegen.

S‘ avonds bij de overburen in een groot restaurant aan het water gegeten,. In een grote zaal onder ons was een bruiloftfeest aan de gang, Een, in onze ogen, wel erg jong meisje liep in een bruidsjurk rond, ze zijn er erg vroeg bij hier. 

8 Febr  Naar Jaffna.

Daar komt om 9.00 uur een enorm blauw gevaarte het station in denderen.  De intercity van Colombo naar Jaffna. Wat een lange trein.. Een drukte van jewelste op het perron. 

Toch voelt het wel relaxt, Je hoeft alleen maar de goede wagon en gereserveerde stoelnummers op te zoeken en rijden maar.  Airco in de coupé, goede stoelen en flink de vaart er in.  Om 12.00 uur zijn we in Jaffna.  Onderweg zie je een afwisselen landschap van kokosplantage,s  bananen bomen en grote open vlaktes. Maar dan opeens weer meren en af en toe de kustlijn. 

in Jaffna met een tuktuk naar het centrum en daar...  na een goed idee van Francis bij een boekwinkel een stadsplattegrond gekocht. Bleken we al op loopafstand van het Dutch Fort te zijn. Door de Portugezen gebouwd in 1619 en nadien in 1658 door de Nederlanders ingenomen en verder uitbouwd zoals bijvoorbeeld ook de Naardervesting in Nederland . Een komplete legerplaats voor minimaal 600 man inclusief kerk en gevangenis. In 1795 hebben de Engelsen dit weer veroverd en verder uitgebouwd. Tussen 1980 en 2004 heeft heel het noorden van Sri Lanka te lijden gehad onder de Burgeroorlog tussen de Tamils en de Singalezen. Ook in dit Fort zijn zware vernielingen aangericht. Grote oude bomen overwoekeren de restanten van de eeuwenoude muren, een bijzonder detail.

Met de Tuktuk verder naar een grote Hindoestaanse tempel. Om er in te mogen moet je blootsvoets, en alle mannen moeten ook met ontbloot bovenlijf. Dus dat T shirt ook maar uit. Tijdens ons bezoek was er een ceremonie gaande. Voor ons onbegrijpelijk, omdat we niets van het hindoeïsme afweten. De tempel is echter schitterend mooi met kleurrijke muurschilderingen en met goudverf beschilderde plafonds en pilaren. Het tempelcomplex heeft 3 hoge torens vol goudbeschilderd beeldhouwwerk.

De plaatselijke markt bezocht en daarna Curry eten bij een local eethuis ” Rolex hotel”  in het centrum. Om 19.00 staat er dan op het station een rode trein te wachten en wij op zoek naar de 3 e klas.  Pfff... dat viel mee. Goede verstelbare stoelen, wel met een plastic bekleding en zelfs een ventilator boven je hoofd aan het plafond.  Alle ramen wijd open om wat ventilatie binnen te krijgen. In elk gehucht stopt deze zware diesel, die daarna veel moeite heeft om weer op gang te komen. Toch een leuk gesprek gehad met de conducteur , maar een bepaald moment werd hij erg moe en nam een bijzondere slaaphouding aan.  Na 4 uur optrekken en afremmen waren we omstreeks 23.00 uur terug in Anuradhapura.  Weer een bijzondere dag.

9-2   Anuradhapura   De Ancient City

We blijven een extra dag, we hebben de tijd...  Niet ver van ons guesthouse bevind zich een gebied dat op de werelderfgoed lijst staat. Reeds 200 jaar BC is hier een stad gebouwd waar tienduizenden mensen woonden.  De afgelopen tientallen jaren zijn alle restanten van huizen, gebouwen, wegen  en vooral 3 hele grote Stupa,s uit het oerwoud vrijgemaakt en nu als parken ingericht. Per fiets is alles prima te bezoeken. Overal zijn paden en grasvelden aangebracht. De enorme oude bomen met luchtwortels uit het oerwoud hebben ze gespaard. Het is prachtig om te zien. Hoe is het mogelijk dat ze reeds in die tijd een Stupa met een hoogte van 112 m überhaupt konden bouwen. De Stupa‘s zijn geheel uit baksteen opgetrokken.

‘S Middag is Francis alleen op de fiets naar Mihintale gegaan. Daar staat een Stupa en een groot wit Boeddhabeeld op een heuvel. Ook kan men daar een rots beklimmen om dat alles vanaf boven te bekijken. De heuvel is te beklimmen via een lange trap. Bij die trap aangekomen een tuktukchauffeur gehuurd, die Francis ook een veilige plek voor haar fiets wees, en haar via een andere weg naar een kortere trap naar de Stupa bracht. Vanaf de Stupa een fraai uitzicht op de omgeving, het Boeddhabeeld en de rots. 

Bij de rots was het te druk om die ook op te klimmen.  Op de terugweg werd Francis door een tropische onweersbui overvallen. Gelukkig kon ze schuilen bij een klein restaurantje. Het bleef echter wel heel lang hard regenen. Er werd voor haar een tuktuk geregeld en met fiets, achterwaarts in de tuktuk met het voorwiel dwars erbuiten, werd ze , nog in de stromende regen, naar het hotel in Anuradhapura gereden.

10 - 2

Op weg naar Dambulla 

Vroeg op, om 7.00 uur willen we wegrijden want we hebben 92 km voor de boeg. We rijden de stad uit en direct zitten we in een prachtig natuurgebied 

En dat zal grotendeels zo blijven. Na een tijdje rijden we langs een Tank.

 ( zo wordt een meer of wetland hier genoemd). Dan weer over een dijk en weer langs kleine dorpjes, allemaal prachtige binnenwegen. Bij een klein eethuisje stoppen voor drinken en eten. Ook hier spreken ze een paar woorden Engels en verder vriendelijk lachen. Wederzijds !  In een langerekt kanaal zie je de plaatselijke bevolking zwemmen, en wassen, een vrolijk gezicht. 

Het laatste stuk ging over een grote dam van een stuwmeer, dat gebruikt wordt voor het opwekken van energie. We kwamen omstreeks 14.30 uur Dambulla binnenrijden en vonden onze plek in het Gimanhala hotel.. prima kamer. Zwemkleding aangedaan en heerlijk afkoelen in het zwembad na deze warme maar prachtige dag.

11-2 

We blijven een dag langer in Dambulla en willen in de ochtend de beroemde cave-Temple bezoeken. Om er te komen en een toegangskaart te betalen moeten we een lange trap op omhoog. Onderaan de trap staat een museum met een enorme gouden Boeddha er bovenop.

na een warme klim zijn we dan voor de ingang. Daar moeten de schoenen weer uit. Ook een korte broek is niet toegestaan. Onder een overhangende rots is een witte  voorgevel met galerij gebouwd vanwaaruit je binnen in een viertal kamers liggende en staande boeddha beelden kunt zien. Zelfs het hele plafond is beschilderd met honderden afbeeldingen. 

Wat tijdens zo,n bezoek wel opvalt is dat mannen en vrouwen die alleen maar in een korte broek uit een bus stappen zich plotseling moeten “aankleden”, dus, maar gauw een wijde rok of grote doek gekocht bij het plaatselijke stalletje ( deze man vaart er zeer wel bij) en zo zie je hier meerdere grote blanke Europeanen met een gekleurde rok en op blote voeten. Wij wisten dit en hadden de lange broek dus al aan.

Morgen naar Giritale......