Deel 6. 14 februari

Another day in Paradise.

12 -2 naar Giritale  68 km

Vanuit Dambulla vertrokken we weer op tijd om vroeg bij  de Sigiriya Rock te zijn. Om 9.00 uur en na 20 km waren we daar. Na die tijd wordt het echt druk want het is een grote toeristische trekpleister. Het complex dateert al uit 473 en bestaat uit restanten van de historische stad Sigiriya met winterpaleis onderaan de rots, met een zomerpaleis boven op de rots. Gebouwd door koning Kassapa 1. 

Via steile trappen en de ”Lion-staircase”  kom je op de top. Een flinke regenbui kwam naar beneden, toen we net onder de overhang van de rots liepen. Op de top een prachtig uitzicht op het omliggende oerwoud maar helaas ook wat nevelig. 

Na koffie en een aap die  plotseling Ton zijn koek op een onverwachts moment van tafel jatte weer verder. Op de weg naar Giritale fiets je hier tientallen kilometers gewoon door een nationaal park, waar gewaarschuwd wordt voor olifanten langs de weg. 

Dus wij maar steeds goed om ons heen kijken, want als je ze ziet is het direct op afstand stoppen en wachten tot ze weg gaan of een local stopt en ze wegjaagt. Best een beetje spannend als je kwetsbaar op de fiets zit.

En wat denk je.......... niets gezien!, alleen van die hele grote olifanten drollen langs de weg.

In Giritale vonden we op advies van Dick en Jeannette het Lak Nilla Guesthouse. Wat een schitterende plek. 

Een klein guesthouse met 4 nieuwe kamers in het groen tussen de bomen. Er werd speciaal voor ons gekookt en samen met 2 Duitse dames, die per auto reisden hebben we  de eerste avond de lekkerste curry tot nu toe gegeten. Samen met een koud Lion biertje,  helemaal Top.

Blijkt dat de eigenaar ook een safari-Jeep heeft en s, middags in het naastgelegen eco-resort een safaritocht kan organiseren. Hier leven veel olifanten- groepen.  Dus een ideetje voor de volgende dag of toch naar enkele ruïne ‘s uit de oudheid gaan kijken??

13-2.  Eco - Park

Jahoor..  geregeld....  Om 14.00 konden we voor de deur instappen in de Jeep.  Na een half uurtje rijden stonden we voor de ingang van het park, ...alleen samen met nog zo,n 80- 100 jeeps vol toeristen.  Als dat maar goed gaat.   Bij het eerste groepje olifanten wat we zagen was het duwen en dringen met die Jeeps. Elke driver wil z,n klanten de beste foto-plek geven. Dus wat aziatisch geduld hebben en dan komt het wel goed. De olifanten eten rustig door en zijn Jeeps schijnbaar gewend. Prachtig hoe die kleine olifanten naast hun moeder toch proberen wat te drinken te krijgen. 

Dit park heeft geen meren, dus watervogels, krokodillen etc zie je hier niet. Wel grote groepen olifanten, dus onze driver ging verder het park door en dat heeft onderstaande foto’s opgeleverd.

Roofvogels vliegen over en deze Hawk-Eagle zat hoog in een boom.  

Een Indian Pitta zie je zelden..

Omstreeks 18.00 uur waren we weer terug en dat was mooi op tijd, want Francis gaat vanavond van de vrouw des huizes een kook-cursus  “ Srilankaanse Curry,s “ krijgen.  Dus even later veel gerommel in de keuken en zowaar komt daar weer een overheerlijke curry op tafel.  Bijzondere groenten, kip, dahl en inheemse vruchten zijn erin verwerkt.  Biertje er bij en de dag kan niet meer stuk...   zo,n cursus belooft wat voor later, als we weer in Nederland zijn......

14 -2.   74 km naar Nalanda 

Het gaat een dag worden met wat tropische buien. ( warm water). We rijden het eerste deel van de route langs een rivier. Prachtig hoe het oerwoud hier aan de ene zijde zich laat zien en aan de andere zijde rijstvelden. 

Na een tijdje wordt de weg slecht en ontbreekt het asfalt.  Er wordt aan een nieuwe weg gewerkt.. soms nieuw asfalt en dan weer kiezels. En dan, plotseling ziet Ton ze al in de verte staan, zijn 3 vriendinnen met een bouwhelm op. Ze werken aan de weg en moeten verkeer tegenhouden en door laten gaan. En..... daar hebben ze bordjes voor. 

Heel belangrijk werk op een weg waar weinig verkeer komt, maar ja werk is werk en het wordt betaald.

Onderweg proberen we zo vaak als het kan in een lokaal eethuisje te eten. Het leuke is dat daar de plaatselijke bevolking ook komt , daardoor is de doorloop best groot en het eten warm en vers.  Ook hebben ze er verse broodjes. De aankleding is niets bijzonders, kale muren, een TL lamp en plastic stoelen. Maar het ruikt er fantastisch en er wordt schoon en efficiënt gewerkt.  Al het eten staat opgesteld in glazen vitrine’s. Voor een paar euro heb je een heerlijke maaltijd. Alleen met vlees eten moet je wel goed opletten. Een praatje met de locals is altijd leuk, 

Met een ijsje in de hand, zagen we de bui al hangen. We konden net even schuilen bij een fruitstalletje.

in Nalanda, kwamen we in een leuke cottage terecht voor de nacht.

15-2. Op weg naar Kandy.  55 km.

Vrijwel direct moesten we behoorlijk klimmen ( tot 10%) om in een zijdal te komen. Maar wat een prachtige route. 

Hier komt dus bijna geen enkele toerist. Boerendorpjes waar de bakker in z,n tuk-tuk huis aan huis komt. Rijstvelden waar geoogst wordt en een loods waar kokosnoten uit hun bast gehaald worden. Op een stalen pin zit een scherp mes. De kokosnoten drukken ze daarop waardoor de bast splijt.. Zwaar werk als je dit de hele dag moet doen met het handje. 

Het leven is hier goed en vredig.  Als je stopt voor een foto komen ze gelijk een praatje maken. How are you? Where going ? Come from? country?    Gebrekkig Engels maar allemaal even leuk en vriendelijk.

Vlak voor Kandy wordt het druk en erg heuvelachtig. We moeten behoorlijk stijgen over een afstand van 5 km.  In Kandy gaan we op zoek naar het Expeditor hotel dat we de dag ervoor via Booking.com gereserveerd hadden.  Langs het meer is het enorm druk maar met geduld komen we bij onze afslag en vinden ons hotel.  Moe en een beetje oververhit.  Een kamer met airco en goede douche is dan zeer welkom.

Morgen maar eens rustig een rondje door Kandy maken.